گفتگوي كوتاه با عرفان ملكوتی
نويسنده نمايش «عاشقان سينه چاك سوزان روشن»
اين نمايش را كه در صحنه های مختلف در جنوب كاليفرنيا اجرا می شود را شهرام بروخيم كه از دست اندر كاران نمايش است تهيه كرده است و ٢٥ همين ماه در مورگن ويكسن در سانتا مونیکا اجرا ميشود.
• از کجا و چرا نمایش «عاشقان سينه چاك سوزان روشن» را شروع کردی؟
– این نمایش موقع اقامت چند ماهه من در ایران شکل گرفت و نوشته شد. بهانه ای برای نشان دادن آنچه در ایران میگذرد و سو استفاده سازمان امنیتی از ابتذالی که خود به جان فرهنگ و هنر ایران انداخته و تاثیرش تا قلب لوس آنجلس هم مشهود است.
• كار نمايش را چطور شروع کردی؟
– از موسسه بازیگری «کارنامه» شروع کردم و اولین بار به صورت حرفه‌ای در سال ۸۶ در نمایش “تهرن” زنده یاد محمود استاد محمد بازی کردم و همزمان با بازی در نمایش‌های مختلف در دانشگاه هنر کارگردانی نمایش تحصیل میکردم و اولین نمایشنامه خود با نام “آرزو دارم” را در سال ۸۹ کارگردانی کردم که یکسال بعد هم در لوس آنجلس دوباره به صحنه رفت و بعد از آن به ترتیب نمایش‌های «صاکوتی»، «ترکه آلبالو»، «کنسرت-نمایش نقاشی» از من اجرا شد تا الان که با نمایش “عشاق سینه چاک سوزان روشن” در خدمت هستم.
• چرا سوزان روشن؟
– سوزان روشن در این نمایش نماد موسیقی فراگیر و مردمی لوس آنجلس است.
• هنرمندان ایرانی داخل کشور و لوس آنجلس را چگونه مقایسه میکنی؟
– امروز به شکل واضحی هنرمندان داخل و خارج به هم نزدیک شده‌اند که به نظرمن اين اتفاق با برنامه ریزی دست اندر کاران هنر در ایران انجام شد که از سالیان پیش شروع به ساختن سلبریتی و ستاره کردن به نفع خودشان تا تاثیر ستارگان و هنرمندان واقعی داخل و خارج را کمتر و کمتر کنند.
