1617-25

ویدا قهرمانی، از اولین ستارگان هنرمند، جسور و راهگشای هنر، هفته قبل بعد از تحمل یک بیماری سخت و توان فرسای سرطان، در 81 سالگی با زندگی وداع گفت، ویدا متولد 1315 27 ماه می 1937 تهران بود.
بارها به دیدار ویدا در یک مرکز مراقبت های ویژه در منطقه چتس ورث لس آنجلس رفتیم، با اینکه باید اتاق کوچکش که همیشه از تمیزی برق میزد، پر از چهره های آشنا و معروف شهر باشد، ولی همیشه خلوت بود، از چهره های معروف هنری خبری نبود، ولی دوستان و یارانش مرتب کنارش بودند. ترنج دختر هنرمندش همیشه تلفنی از سانفرانسیسکو با او در تماس بود و یا به دیدارش می آمد. ویدا اهل کتاب بود، برایش کتاب های رمان می بردیم، با عشق وعلاقه می خواند. در جریان اخبار و رویدادها بود، حال همه را می پرسید عجیب اینکه اخیرا می گفت دارم میروم، ولی خوشحالم که باری بر دوش کسی نگذاشته ام. عجیب اینکه همزمان با همبازی اش ناصر ملک مطیعی که درواقع اولین بوسه عاشقانه سینمای ایران را ثبت کردند رفت و عجیب اینکه اخیرا حالش را می پرسید.

1617-28

دو هفته قبل مصاحبه فیروزه خطیبی را با ویدا قهرمانی در مجله چاپ کردیم که خود ویدا توضیح داده بود که در سال 1334 در اولین فیلم خود «چهارراه حوادث» به کارگردانی ساموئل خاچیکیان و بازیگری ناصر ملک مطیعی بازی کردم و بدنبال نمایش فیلم بخاطر بوسه ای که به همبازی خود ملک مطیعی دادم از مدرسه اخراج شدم، بعد از ازدواج با داویت یقیازاریان، با اصرار خاچیکیان دوباره به سینما برگشتم. در سال 1337 در «طوفان درشهرما» با گرشا رئوفی همبازی شدم و سپس در فیلم های: «دشمن زن» ساخته پرویز خطیبی با ملک مطیعی، «فردا روشن است» با فردین، «آتش و خاکستر» ساخته پرویزی با ویگن همبازی شدم و آخرین فیلم من «عشق و انتقام» با فردین در سال 1344 بود و بعد از سینما، مدتی در تلویزیون با برنامه جاده شانس فعالیت داشتم همزمان کافه تریای «موند» در خیابان حافظ و کوچینی را در بلوار الیزابت دایر کردیم که در آن فرهاد و بلک کتز می خواندند.
بعد از جدایی از همسرم داویت، سال 1970 برای ادامه تحصیل به انگلیس رفتم مدتی در اسپانیا ماندم و بعد در ایران مدتی در کانون پرورش فکری کار کردم و بعد به دنبال دعوت نامه ای از دانشگاه نورتن در اوکلاهما به امریکا آمدم.
در طی سالهای گذشته در چند فیلم: مهمانان هتل استوریا و سنگسار ثریا ظاهر شدم و حدود 15 سال با گروه «تاتر ریسمان طلایی» برای ترویج هنر تئاتر خاورمیانه به مدیریت دختر هنرمندش «ترنج» فعال بود.
فقدان ویدای عزیز را به دختر هنرمندش ترنج و جامعه هنری صمیمانه تسلیت می گوئیم.

1617-27

1617-26