1338-42

 

دکتر رضا فدایی -سن دیه گو

پرمیس کاشیراد هنرمند برجسته ایرانی
در شهر سن دیه گو
(Parmiss Kashirad)

 

پرمیس کاشیراد هم مثل هزاران ایرانی دیگر پس از تغییر و تحولات ایران، در سن سیزده سالگی با خانواده خود مجبور به ترک سرزمین اجدای خود شد و هزاران آرزوی طلایی خود را پشت سر رها کرده و به امریکا مهاجرت کردند. پدرش معاون رئیس دانشگاه شیراز بود وخدمات ارزنده ای در پرورش و رشد تحصیل جوانان ارائه داد.
دکتر کاشی راد پس از مهاجرت به امریکا سال گذشته 1338-40به سفر همیشگی رفت و همسر خود خانم گلرخ کاشی راد و دختر زیبا و هنرمند پرمیس کاشی راد را تنها گذاشت. سفر جاودانه این چهره های درخشان آرام باد و یادشان را گرامی باد.
اما راجع به پرمیس هنرمند نازنین، او هنگام جدایی وطن سیزده سال بیش نداشت و از همان زمان علاقه بخصوصی به نقاشی داشت و کاغذی در خانه پیدا نمی شد که اثر دست پرمیس یا اثر مداد و یا خودکار او روی آن نباشد و همین علاقه سرشار به نقاشی دیری نپائید که از پرمیس یک هنرمند نقاش و بسبک بخصوص بوجود آورد. پرمیس وارد دانشگاه شد و در رشته  Visual Art تحصیلات خود را به اتمام رساند و به هنر نقاشی در سبک های گوناگون ادامه داد. باید ازنزدیک کارهای او را دید و سپس در مورد هنر این جوان ایرانی  قضاوت کرد. اکثر کارهای پرمیس عرضه کننده واقعیت روزگاران ما ایرانیان میباشد. از 1338-41آثار تخت جمشید کورش و داریوش سرزمین اجداد و محل تولد خود تا نقاشهای مینیاتور به سبک رنگ وروغن گرفته و از همه زیباتر نقاشی روی پارچه های ابریشم که واقعا از شاهکارهای این دختر هنرمند ایرانی است، جالب  توجه  میباشد. وطن پرستی و ایران دوستی پرمیس در تمام نقاشی های او مشاهده می شود. او اکنون بیشتر فکر خود را متمرکز زن ایرانی که حقوق حقه خود را در تمام زمینه از دست داده است کرده ودر اکثر کارهای خود بخوبی نمایان گر این واقعیت تلخ میباشد و ما مطمئن هستیم که آینده ایران و دمکراسی در دست زنان ایرانی خواهد بود.این موفقیت را به او و مادر گرامیش خانم گلرخ کاشی راد که او هم هنرمند خوب و رقابت خود را با پرمیس شر کرده است تبریک می گوئیم. درعکس ها چند نمونه کارهای زیبای پرمیس دیده میشوند.