آقای کامی اجرای شری شری را باصدای شما شنیدم، چه چیزی سبب شد جذب کار «مدرن تاکینگ» شوید و بازخوانی کارهای توماس اندرس را شروع کنید.
چند سال پیش در لندن با این گروه آشنا شدم. شبکه 4 بی بی سی را تماشا می کردم. آهنگی از خواننده محبوبم فرانک سیناترا، تمام شد و مجری از یک خواننده صحبت کرد. خواننده آهنگ You are my heart, you are my soulرا اجرا کرد. بلافاصله رو به مادرم گفتم چقدر صدا و آهنگش زیبا بود. مدتی بعد در فروشگاه معروفی در لندن دوباره همان آهنگ را شنیدم.ایستادم. گوش کردم و سعی کردم با خودم زمزمه کنم. بعد از پنج ماه درایران، سراغ کاست های جدید موسیقی را از یکی اقوام خود گرفتم. او اسم چند گروه و خواننده را برد. که گروه مدرن تاکنیگ هم جزو آنها بود که آلبومش با همان آهنگ به ایران رسیده بود. آن را کپی کردم و همان روز سعی کردم آن را بازخوانی کنم.
چطور متوجه شدید صدای شما به توماس اندرس می خورد؟
صدایم نسبتا زیر است، وقتی این آهنگ را تقلید می کردم دوستانی که گوش دادند باتاکید می گفتند که صدایم خیلی شبیه به توماس اندرس است.
از کامی پرسیدم کمی هوا دارد این را چرا درست نکردی؟
به این خاطر که در آن سالها اینطور آهنگ ها ممنوع بود و نمی شد در استودیو اجرا کنم این یک استودیوی کوچکی بودکه این دستگاه پانچ را داشت که البته این دستگاه مربوط به سازمان تلویزیون ایران بود که در سال های 1975 تا 1979 با آن کار می کردند واین دستگاه را عموی مادرم خواننده برجسته حسین قوامی بمن داد. 2 تن از دوستان رادیویی به نام منوچهر نوذری و علی تابش این دستگاه را در سال 1984 از طرف تلویزیون به استاد قوامی هدیه دادند وایشان هم در اختیار من گذاشت و تا همین سال 2011 هر آهنگی که باشد برایم روی آن پانچ ها می آید که اگر صدایم خوب باشد به همان طریق می خوانم.
از کی متوجه شدی صدای خوبی داری؟
از 4-5 سالگی که برای خودم زمزمه می کردم متوجه شدم تا سن 15-16 سالگی که صدایم پخته تر شده بود.
کار گروه مدرن تاکینگ را از چه سالی شروع کردین به طور رسمی و متوجه شدین که صدای شما به خواننده اصلی توماس اندرس می خورد؟
دقیقا از سال 1984 که الان وارد 2012 شدیم 29 سال است،که این کار را انجام می دهم.
از آن سالی که نام بردین 1987چند نوار از روی پانچ ضبط کرده اید؟
6نوار کاست که هر کدام 90 دقیقه ای است البته این 6 نوار و 2 کاست هم از آلبوم های تکی خواننده گروه توماس اندرس است که مربوط به سال 1989-1990-1991 و 1992 است که خوانده ام، 2 سی دی هم در استودیو کوروش که ایرانی خوانده ام، 12 آهنگ از آهنگ های خانم گوگوش به نام آلبوم خاطره ها و یک تک آهنگ و دکلمه ای که خودم انجام دادم و آهنگ پری کجایی عموی مادرم استاد قوامی که کمی ریتم آن را تند کرده ایم و یادآوری می کنم آهنگ سلوی خواننده محبوبم توماس اندرس راکه یورمای هارت یورمای سل است که در موسسه ملی در تاریخ 2007/7/16 دسامبر خواندم.
صدای آهنگ های ایرانی شما هم خوب است. البته من که متوجه نمی شدم که شما چی می خوانید فقط صدا را توانستم تشخیص دهم که خوب است.( یک آهنگ از خواننده ایرانی گوگوش در موبایلش برایم پخش کرد و آهنگی به نام پری کجایی که کمی تندخوانده شده).
اولین باری که این گروه در سال 1987 از همدیگر جدا شدن شما چه حسی داشتین؟
مانند یک انفجاری بود در من و بسیار ناراحت و غمگین شدم که گروهی به این موفقی با یکدیگر اختلاف پیدا کرده اند ولی بار دیگر بعد از 12 -13 سال در سال 1998 بهم پیوستند. در سال 2011 با شخصی به نام فرانک روگ آشنا شدم وآهنگی بنام جی گلو خواند.
آیا تا به حال در کشور دیگری اجرایی داشته اید؟
خیر! اما در سال 1986 من از همین جا، در تهران، در مسابقه ای شرکت کردم که تعداد زیادی خوانندگان از کشورهای دیگر در آن شرکت کرده بودند. این مسابقه در آلمان برگزار می شود. من برنده شدم. در رابطه با گروه مدرن تاکینگ واز سفارت آلمان نامه ای در روزنامه «تهران تایمز» چاپ شد که از من تقدیر شده بود. بعلاوه نشریات «براوو» و «پاپ کورن» آلمان نیز به برنده شدن من اشاره کردند.
کامی در ادامه مصاحبه می گوید: الان به طور مثال همین گروه مدرن تاکینگ که من آهنگ هایشان را می خوانم الان کمی سبکش عوض شده خود من زیاد نمی پسندم. بیشتر کارها در سال های 1982 تا سال 1987 و مقداری هم از آلبوم های سینگل که از سال 1989 تا سال 1995 را من می پسندیدم ولی الان همش آهنگ هایش تند شده و دیگر حال و هوای آن سالها را ندارد.
خواستم کمی از برنامه رادیویی بی بی سی که گفتین و اشاره کردید حرف بزنید.
برنامه ای در رادیو بی بی سی در سال 1990 شروع به کار کرد به نام روز هفتم. که روزهای جمعه پخش می شد. و به مدت 3 سال این برنامه ادامه داشت و آقای شهریار رادپور و بهزاد بلور مجری آن بودند برنامه تلفن داشت که همه می توانستن تلفن کنند و آهنگ درخواست کنند من هم از جمله کسانی بودم که این کار را انجام می دادم و از گروه مدرن تاکینگ آهنگ می خواستم که به قول شهریار رادپور این گروه را زیاد در انگلیس نمی شناختن چند آهنگی که داشتند در آرشیو پخش می شد و از من هم خواسته شد تا از کارهایم پای تلفن بزارم تا پخش شود ولی هر وقت این کار را انجام می دادم تلفن قطع می شد.
صدای کدام یک از خوانندگان قدیمی خارجی را دوست دارید؟
حولیو اگلیسیاس – باربارا استرایسند – فرانک سیناترا- شرلی بیسی – نات کینگ کول- ویتنی هوستون – و دمیس روسس – تام جونز- آبا- بیجیز- و بانی ام- از لحاظ رقص هم الویس پریسلی و مایکل جکسون…
نظر شما در رابطه با صدای خوانندگان خارجی به غیر از آنهایی که نام بردین از خوانندگان جدید چه کسی را نام می برید.
هیچ نظری در رابطه با خوانندگان جدید ندارم. این حرفی را که عنوان می کنم شاید نظر خیلی از خوانندگان باشه که 6تا 8 دونگ صدا دارند که می توانم این اسمها را بگویم: 1- سلین دیان 2- فرانک سیناترا3- گلن کمبل خواننده کانتری میوزیک و کسانی که صداهای اپرایی دارند می توانند روی صدای شخصی برای خواندن نظر بدهند و البته در خوانندگان سیاه پوست هم بسیار صداهای قشنگ و قوی می توان یافت، و خیلی ها هستن که از قدیمی ها اسمشان را به یاد ندارم.
به خوانندگان ایرانی خودتان اشاره کردین البته من که نمی شناسم ولی چند تا از آنها را نام ببرین.
حتما می توانم از خانمها: 1-هایده2- پوران 3- الهه 4- عهدیه – 5- مرضیه ، گوگوش و دلکش نام ببرم و از آقایان هم بنان- قوامی – گلپایگانی – محمد اصفهانی – علی افتخاری- سالار عقیلی- هوشمند عقیلی- ستار – همایون شجریان و خیلی کسان دیگری که اگر بخواهم نام ببرم یک روزنامه می شود و ناگفته نماند که در تمامی این دنیا می توان صداهای ماندگار را پیدا کرد ولی متاسفانه خیلی ها هم با صداهای بدشان دیگران را آزار می دهند و آن کسانی زجر می کشند که صداهای بد را گوش می کنند مانند آن اشخاص که در بالا نامشان ذکر شده گفتم دقیقا همینطور است که شما گفتین… مانند شخصی که در برنامه سوپراستار در سال 2011 که صدای اپرایی داشت به نام شاهین شل 55 ساله وقتی آمدخودش را معرفی کرد همه خیال کردن این شخص چی می خواهد بخواند ولی وقتی اولین صدا از او بلند شد تمامی کسانی که در آن استودیو نشسته بودن تحت تاثیر قرار گرفتن وتمامی جمعیت در انجا جلوی این شخص بلند شدن به دست زدن که جمعیت هیئت ژوری هم که یکی از اجرا کنندگانش دیتر بوهلن بود آن هم تحت تاثیر آنهایی که در آنجا هستن قرار گرفت و خود من هم اشک در چشمانم جمع شد از این صدای به این زیبایی و قشنگی.
خاطره ای دارید تا برای خوانندگان ما تعریف کنید؟
بهترین خاطره من متعلق به روزی ست که در مسابقه درمیان شرکت کنندگان پنج کشور برنده شدم. از تمامی آن پنج کشور به من تبریک گفتند. خاطره بعدی که برایم فراموش نشدنی است، اولین تماس تلفنی من با توماس اندرس بود. خیلی برایم لذت بخش بود. خاطره دیگری که دارم مربوط به روزی ست که صدایم از رادیو بی بی سی فارسی پخش شد. و خاطره دیگری یکی از آشنایان صدای مرا از رادیو بی بی سی شناخته بود. به تعدادی ازدوستانش خبر داده بود و آنها هم که به دیدن من آمدند، گل برایم آوردند. یکی از آنها که در نقاشی خیلی خوب بود نقاشی گروه مدرن تاکینگ را کشیده بود. نقاشی را به من هدیه کرد. از من می خواستند تا برایشان بخوانم اما من که آمادگی نداشتم یکی از کاست هایم را به فردی که برایم نقاشی گروه مدرن تاکینگ را آورده بود هدیه دادم: و از آخرین خاطره ام برای شما می توانم بگویم در همان سالهای 1388 و 1389 من هر موقع که از درب منزل بیرون می رفتم دور و بر ما در خیابان شریعتی مدرسه زیاد بود و آن روزها اوج کارهای من واکثر بچه های مدرسه مرا می شناختن تا از دور مرا می دیدن می گفتن مدرن تاکینگ آمد و نمی گذاشتن بروم تابراشون نخوانم. یک روز شاید صدها نفر دورم جمع شده بودن و وقتی که من می خواندم فقط سکوت بود. و همه دست می زدند. وقتی خواندنم تمام میشد همه مرا می بوسیدن این هم از آخرین خاطره ای که داشتم.