در مراسم پرشوری که به همت جهانگیر اردلان و همسر مهربانش باهره اردلان که هر دو از شخصیت های محبوب و موفق جامعه ایرانیان لوس آنجلس هستند، به مناسبت انجام یک پروژه مهم شهری با حضور باب بلومن فیلد کنسول ممبر مناطق وودلندهیلز، تارزانا، رسیدا، کانوگاپارک و وینتکا برای افتتاح آبراهی که آبهای اضافی از ریزش باران را هدایت کند برگزار شد که با حضور جمعی از شخصیت های اجتماعی همراه بود.
پس از گفتار باب بلومن فیلد و سپاس وی از جهانگیراردلان و دوستان دست اندرکار، نوار افتتاحیه بوسیله ایشان بریده شد و پذیرایی شایانی در دفتر کار باهره اردلان که کمپانی مهم بیمه را اداره می کند به عمل آمد، باب اظهار داشت که حدود سه ونیم میلیون دلار دراثر پشتکار و کوششهای خستگی ناپذیر و پیگیری های مداوم جهانگیر اردلان و دیگر ساکنان محله های مورد نظر فراهم شد، خود باب بلومن فیلد نیز در این پروژه مهم نقش اساسی داشته است و به خاطر شخصیت دوست داشتنی وخدمتگزارانه اش آینده درخشانتری برای وی پیش بینی میشود، جهانگیر اردلان نیز که در این کار مهم نقش کلیدی داشته حدود چهل سال پیش نخستین مهندس ایرانی بوده است که در سمت مسئول بیلدینگ اند سیفتی به استخدام شهرداری لوس آنجلس درآمده و مسئول پروژه های اجازه ساختمان و کسب و کار در محله وست وود و غرب لوس آنجلس شده بود، وی بعدها شرکت خصوصی خود را دایر کرد، در اثر کوششهای مجدانه وی و دیگر شخصیت های خدمتگزار جامعه ایرانی، ایرانیان شهر فرشتگان مفتخرند که پس از بیش از سی سال نام پرژن اسکوئر درغرب لوس آنجلس و از فری وی 405 خودنمایی می کند، با آرزوی موفقیت های روزافزون جامعه سربلند ایرانی در غربت.
خود در این باره میگوید این مراسم در ضمن از شبکه تلویزیونی امید ایران پخش شد.
من از سال 1979 در شهرداری لس آنجلس به عنوان مسئول جواز ساختمانی استخدام شدم و این شانس را داشتم که بعد از مدت کوتاهی و حدود دو ماه از فعالیتم، انتقال دادند به قلب لس آنجلس یعنی وست وود. من اولین ایرانی بودم که در قسمت جواز ساختمان استخدام شدم بعد از انقلاب هم خیلی از ایرانی ها کوچ کردند به لس آنجلس و محل مناسب زندگیشان را در وست وود انتخاب کردند از سال 79 تا سال 1982 من این افتخار را داشتم که از مارکت گرفته، رستوران، آرایشگاه، و مجوز کارهای ساختمانی را برای ایرانیان انجام بدهم. من در این سالها، زبان ایرانیان مقیم امریکا در لس آنجلس بودم. من درواقع این یادگاری را از خودم درشهر لس آنجلس به جا گذاشتم. و حدود سی و اندی سال طول کشید که مجموعه این حضور در قالب پرشین اسکوئر شکل گرفت.
همیاری ایرانیها در وست وود بلوار و مجموعه فعالیت های ایرانیان در وست وود باعث شد تا اینجا به عنوان مرکز حضور ایرانیان در غرب لس آنجلس و تحت عنوان وست وود ایرانی شکل گرفت. و این حضور شهرداری لس آنجلس با کمک فرماندار و آدم های غیرایرانی باعث شد تا این میدان شکل بگیرد و حدود دو سال پیش ساین اصلی در بزرگراه 405 افتتاح شد در هر دو سمت بزرگراه 405. این یادمان ایرانی برای همیشه ماندگار خواهد بود.
من به عنوان یک فرد کوچک بسیار خوشحال هستم و به خودم می بالم که این اتفاق افتاده است. در سال 1979 انگار خداوند خواسته است که بنده وارد شهرداری شوم و بتوانم چنین فعالیت هایی انجام بدهم که باعث افتخار مردم ایران باشد. من کمی در این موضوع خودم را سهیم می دانم.
• از دوستان دیگری که در این ماجرا سهم داشتند می توانید نام ببرید؟
– افراد یکی دو تا نیستند در این اتفاق مهم و من نمی خواهم خدا ناکرده اسمی از قلم بیفتد، اگر اجازه بدهید نامی نبرم که خدای ناکرده اسمی را فراموش کنم و شرمنده دوستان عزیزم بشوم.
افراد خیری بودند که پشت پرده کمک های مالی زیادی کردند که هیچوقت دوست نداشتند حتی در جایی نامی از آن ها برده شود. از من قول گرفته اند که نباید نامی از آن ها ببرم.
• مثل اینکه قرار بود این طرح و برنامه را در ونچورا بلوار هم پیاده کنید، چه اتفاقی افتاد؟
– من 15 هزارتا امضا جمع آوری کردم. من در وودلندهیلز زندگی می کنم در ولی. منطقه وودلندهیلز از خیابان کربین تا وینتکا تمرکز زیادی از ایرانیان را دارد. از جمله وودلندهیلز مارکت یکی از مهم ترین و موفق ترین مارکت های ایران در این منطقه قرار دارد. معجون، عسل، دنج، مسترجوس، همه برندهای ایرانی هستند که محصولات قشنگ ایران را وارد کردند و بهترین نان سنگک ونان تافتون و کباب های خوشمزه الان در اینجا توسط عسل مارکت ارائه می شود. تمام این ها جنس های ایرانی را می آورند و ارائه می کنند و زحمت می کشند. حالتی شده که تمرکز ایرانی هایی که درمنطقه ولی هستند، چه در کلبسس و وودلندهیلز و وینتکا، رسیدا، تارزانا، انسینو، یک حالت خوبی شده است.
تجمع ایرانی ها در این منطقه کمتر از وست وود نیست. ما به جرئت می توانیم بگوئیم که در منطقه ونچورا و ولی تمرکز ایرانی ها بیشتر از وست وود شده است آنهم بخاطر کوچ مردم از مناطق مختلف دنیا به منطقه وودلندهیلز و تارزانا است و تقریبا تمامی این مناطق پر از ایرانی هاست.
من به فکر این افتادم که چرا در این منطقه کاری انجام ندهیم. خانم من در کار بیمه است و الان سی و اندی سال در این منطقه فعالیت می کند، حدود یکسال واندی پیگیری کردم با جمع آوری حدود پانزده هزار امضا و کانسل من باب بلوم فیلد که بسیار انسان خوبی است و برای این پروژه هم آینده درخشانی می بیند، شاید ایشان در دوره بعدی قانون را عوض کند. امکان این که واقعا ایشان شهردار بشود خیلی زیاد است چون آدم نیکی است و خدماتی که به جامعه کرده است، نه فقط به جامعه ایرانی، بلکه به جوامع مختلف این منطقه و وودلندهیلز، تارزانا، رسیدا نیز بوده است و واقعا باعث افتخار همه است. ایشان جزو قانون گذاران ساکرامنتو بوده است. متاسفانه با توجه به موقعیت موجود در منطقه این ها فکر می کردند، پرشین ویلیج، حالت یک مرکز ایرانی تبلیغاتی خواهد بود، در مجلات عکس مرا نگذاشته بودند، تبلیغات منفی شده بود که اینجا اسلامی سنتر می شود، متاسفانه افرادی که در وست وود بودند، حتی امضاهاشون را من دیدم از طرف کانسل آنجا آمده بود، آنها هم برعلیه ما حرکت کردند.
که اگر قرار است این منطقه پرشین ویلیج بشود، ما در وست وود داریم. که البته خدا را شکر که من هم حق بزرگی در آن پروژه وست وود داشتم. و یک نفر کافی بود که این تبلیغات را خنثی کند ما گفتیم که چاینا تاون در لس آنجلس هست و در سانفرانسیسکو دو تا چاینا تاون هست چه اشکالی دارد که ما در اینجا بتوانیم یک ساین بگذاریم؟ همان افراد که برایشان احترام خاصی قائل هستم، خودشان به اشتباه خودشان پی بردند. دیدند که از هر دست بدهی از همان دست می گیری. به هرحال در جلسه ای که داشتیم خود امریکایی ها گفتند ما میتوانستیم به شما اوکی بدهیم، اما خود ایرانی ها مشکل ایجاد کردند.
اما موافقت کردند که ساین پرشین ویلیج را در ساختمان های خود بزنیم، اما درخیابان نباشد. من هدفم این بود که هم در خیابان و هم در فری وی داشته باشیم.
باور کنید به هرجایی که من می رفتم، مردم چه استقبالی از ما میکردند و چقدر خوشحال بودند که چنین کار فرهنگی و اجتماعی شکل می گیرد.
می دانید که چقدر در روحیه مردم این منطقه و کسانی که بیزینس دارند موثر بود؟ همینطور با توجه به کوچ هنرمندان امریکایی به بورلی هیلز بخاطر هوای خوب این منطقه، می توانست خیلی مهم باشد. حدود صد و پنجاه تن از معروف ترین هنرمندان و سلبریتی های امریکایی به این منطقه آمده اند من یک خواننده امریکایی را می شناسم که در ولی حدود 50 هزاردلار اجاره می دهد.
