آن موقع که سیاوش برای
خواهر و برادر صولتی آهنگ می ساخت
یک دوره بود، در دهه 90، سیاوش قمیشی زیباترین آهنگها را برای شهره و شهرام صولتی ساخت و الحق در محبوبیت آنها نقش مهمی ایفا کرد، ولی نفهمیدیم چه شد، که ناگهان میان شان جدایی افتاد و هرکدام همکاران تازه ای پیدا کردند، ولی از حق نگذریم چه شهره و چه شهرام همیشه حق شناس بوده اند و روی صحنه های کنسرت و کاباره، از خالق آثاری که به دل مردم نشسته با عشق و احترام سخن گفته اند.
این تصویر را حتی خود هنرمندان حاضر در آن نیز در آرشیو خود ندارند!
این یک تصویر استثنایی و تکرارنشدنی است، که در اولین سالهای 1980 درکاباره ای که هوشنگ منظوری در منطقه وست وود راه انداخته بود گرفته شده است.
آنروزها هنرمندان هنوز رفاقت دیرین را حفظ کرده بودند و هوای همدیگر را داشتند.
ازچپ به راست: عبدی یمینی ، شاهرخ، فرانک میرقهاری، هوشنگ منظوری، شهره صولتی، شهرام شب پره،جلال همتی، ابی، سیاوش قمیشی و شهرام صولتی دیده میشوند که بیشترشان در آن کاباره برنامه اجرا می کردند.
45 سال دوستی همکاران قدیمی
همکاری و دوستی نادر صدیقی، فریدون فرح اندوز و سهراب اخوان، از بیش از حدود 45 سال پیش از سازمان رادیو تلویزیون ملی ایران شروع میشود. آنروزها فرح اندوز و صدیقی بعنوان دو مجری و برنامه ساز و سهراب اخوان بعنوان یک کارگردان و مدیر فیلمبرداری در این سازمان فعال بودند و جالب اینکه بعد از خروج از ایران، سرانجام همدیگر را در لس آنجلس و واشنگتن دی سی پیدا کردند درحالیکه هرکدام در تخصص خود هنوزسرآمد هستند، وقتی هم بدیدار هم میروند کلی خاطره و حرف برای گفتن دارند.
این دیدار درخانه نادر صدیقی در لس آنجلس رخ داد ضمن اینکه نادر اینروزها در واشنگتن دی سی وفرح اندوز در واشنگتن و نیویورک و لس آنجلس و سهراب ساکن همیشگی شهر فرشته هاست.
احمد آزاد از سالهای 80 می خواند و می نویسد
احمد آزاد در سالهای 80 و بعد حتی در 90، ضمن خوانندگی، یک ژورنالیست بود. ابتدا به یاری نشریه ایران نیوز به مدیریت ایرج رستمی همه چیز می نوشت، ادیت می کرد، مصاحبه می کرد، نقد می نوشت، بعدها با مجله جوانان همکاری آغاز کرد.
«احمد» با صدای دلنشین خود، بسیاری از آوازهای خاطره انگیز را هم میخواند، یاد ایرج را زنده کرده بود، وقتی ایرج به لس آنجلس آمد سراغ احمد آزاد را گرفت و درکنارش ایستاد.
احمد آنروزها به کلاس های مختلف آواز میرفت، از جمله به یک آکادمی که ویتنی هیوستن هم میرفت و جالب اینکه احمد به آو آوازهای ایرانی آموخت، او را با گوشه ها و ردیف های ایرانی آشنا کرد.
احمد آزاد هنوز می خواند خوب و دلنشین و آگاهانه می خواند، هنوز آماده یاری به هر هنرمند قدیمی و یا امروزی رسیده از راه است.