از روزی که فوتبال در ایران پا گرفت و مردم با این پدیده بزرگ ورزشی قرن بیسستم اشنا شدند، خوزستان همیشه جایگاهی ویژه در فوتبال ایران داشته و بیشتر بازیکنان تکنیکی از این خطه در تیم های باشگاهی و ملی چهره شده و نامی بلند اوازه پیدا کرد.
در جمع صدها بازیکن اشنا در فوتبال خوزستان و ایران بی گمان نام ” صفر ایرانپاک ” یک نام معتبر ومحترم است که او را یکی از بهترین توپچی ها و گلزنان حرفه ای برای همیشه در فوتبال ما به یاد گار گذاشت .
صفرایرانپاک در دوم دیماه سال 1325 در شهرستان مسجد سلیمان به دنیا آمد و فوتبال را از شاهین اهواز شروع کرد و در سال ۱۳۴۹به عضویت باشگاه پرسپولیس تهران در آمد. وی به مدت ده سال در این باشگاه توپ زد و به عنوان بهترین گلزن در دیدارهای پرسپولیس و تاج با هفت گل زده شناخته شد .
ایرانپاک در سال ۱۹۷۲که تیم ملی فوتبال ایران قهرمان جام ملتهای اسیا شد، نقش به سزایی در این موفقیت داشت . درخشش فراموش نشدنی وی در فنیال بازیهای مقدماتی المپیک سال ۱۹۷۲مونیخ مقابل کره شمالی شد و گل تاریخی ایرانپاک که زمینه ساز پیروزی دوبرصفر تیم ملی ایران گردید، هیچگاه از ذهن فوتبال دوستان دور نخواهد ماند . تیم ایران با این پیروزی نوید بخش، راهی بازیهای المپیک سال ۱۹۷۲مونیخ شد که مرحوم ایراپناک نقش انکارناپذیری در این صعود داشت .
این چهره دوست داشتنی و محجوب دارای تکنیکی مثال زدنی در گلزن بود که با شم بالا و به اصطلاح مادرزادی می توانست بهترین جا را برای ضربه زنی انتخاب کند و هم روی زمین و هم در توپهای هوایی چنان مهارتی داشت که او را در اوج افتخارات فوتبال ایران یک نام خاص نشان داد.
اگر بخواهیم ایرانپاک را در فوتبال ایران ارج و ارزش بگذاریم باید بدانیم که او در اوج افتخارات فوتبال ایران یعنی در دهه پنجاه نقشی خوش داشته و وقتی حضور درخشان ایرانپاک را جمع مهاجمانی چون همایون بهزادی ،حسین کلانی، غلامحسین مظلومی، غفور جهانی، ناصر نورایی و شماری دیگر از بهترینتوپچی ها به تماشا می نشینیم، بهتر درمیبایم که او باید تا چه اندازه بازیکن بزرگی باشد که شانه به شانه بزرگان حرکت کرده است.
حیف و افسوس که ایرانپاک نیز مثل تمام بزرگان فوتبال ایران که در پیش از انقلاب خوش درخشیده و افتخار آفرین شده بودند، هرگز طی سالهای اخیر با کمترین سپاس و قدرشناسی همراه نشدند وبازهم به جوانان ایرانی توصیه می کنیم که در فوتبال هم باید بزرگان راستین خود را بشناسند تا گرفتار هوچی ها و دورغگوهای امروزی نشوند .
ایرانپاک دارای احساسی پاک و بی غل و غش بود تا جایی که نتواست بی مهری ها و رفتار مردود دست اندرکاران ورزش را تحمل کند وتبعید و مهاجرت را برای برای فرار از حضور در فضای نا سالم برگزید و به سوئد رفت روح احساس و عاشق سرزمین مادری همیشه با صفر خان بود و می توان گفت او نیز همچون هزاران نا م اشنای ایرانی در غم قربت سوخت و عمر نه چندان طولانی را همین غربت سنگین و نفس گیر برای یکی از اسطوره های فوتبال ایران رقم زد .
گلزن شایسته و اسبق تیم ملی فوتبال ایران روز جمعه 11 بهمن 1387 خورشیدی در سن 62 سالگی بر اثر ابتلا به سرطان ریه در بیمارستانی درشهراستکهلم – سوئد از دنیا رفت و در قبرستان بهشت آباد در اهواز به خاک سپرده شد.
روانش شاد، یادش پاینده …
