Stepping High جدیدترین فیلم هنری چار کارگردان معروف ایرانی درهالیوود و شبکه های تلویزیونی آماده نمایش است.
فیلمی که درنمایش خصوصی آن، احساسات ایرانیان را برانگیخت و به احترام کارگردان آن بپاخاستند و کف زدند و به غیرت ایرانی اش درود فرستادند.
وقتی از هنری چار که در کارنامه هنری خود دهها فیلم درباره بچه ها، حیوانات واحساسات پاک انسانی و سریال ها وشوهای تلویزیونی در شبکه Discovery دارد حرف میزنیم و درباره فیلم اخیرش می پرسیم.
می گوید: بنظر من،خیلی ازما موظف هستیم، در زمینه تخصص خود، بویژه در زمینه هنر، ورزش،علوم ودانش قدمی برداریم که نشان بدهد چهره واقعی ایرانیان چگونه است، ایرانیانی که در کوچ بزرگ خود اندوخته هایی از دانش، تخصص، تحصیلات بالا، سرمایه کلان وهنرهای مختلف رابه سرزمین جدید از جمله امریکا آورده اند.
در طی سی وچند سال گذشته، در بسیاری از فیلم ها و سریال ها و رسانه ها، شاهد بودیم که چهره ایرانی را بکلی ناهنجار و نه چندان دلنشین و حتی گاه بد نشان داده اند، در این کار گاه به افراط هم رسیده اند، درحالیکه درهمین سرزمین چهره های سرافراز ایرانی در ناسا، دردانشگاه های معتبر، در مراکز تحقیقاتی علمی و پژوهشی، ورزش و هنر، چنان درخشیده اند که جامعه امریکایی به وجودشان افتخار کرده است ولی گاه اصرار دراین بوده که این چهره ها، ریشه ایرانی شان پنهان بماند.
من به سهم خود بسیار کوشیدم در زمینه سینما، یک قدم موثر بردارم، چهره دلنشین و زیبا و انسانی ایرانی را به نمایش بگذارم ابتدا خیلی سخت بود، که سرمایه گذاران و مسئولان کمپانی را راضی و قانع کنم، تا آنها اجازه بدهند فیلمی درباره یک خانواده خوب ایرانی ساخته شود آنهم با رقص و موزیک، که به گفته آنها اصلا امکان نداشت بتوان رقص و موزیک را با مسائل سیاسی روز آمیخت، ولی من بعد از ماهها تلاش وقتی سناریو را آماده کردم، همه دست اندرکاران استودیو و سرمایه گذاران، بااشتیاق آنرا بررسی کرده و پسندیدند و گفتند بدون هیچ تغییری این فیلم را بساز و وقتی فیلم را ساختم، آنها شیفته آن شدند.
شما با ظرافت واستادی خاصی صحنه های این فیلم را با پیام های ویژه انسانی و احساسی همراه کردید و در شب نمایش خصوصی فیلم دیدیم که اشک همه از کوچک و بزرگ سرازیر شد وبعد از پایان فیلم، همه به سوی شما هجوم آوردند و شما را به آغوش گرفتند.
– من درست 6 ماه روی قصه فیلم کار کردم، برای هر صحنه و هر پیام فیلم، شب ها و روزهای بسیاری فکر کردم، دلم نمی خواست هیچ گروهی به نوعی ناراحت بشوند، دلم می خواست همان روز که ایرانیان از دیدن فیلم دچار احساسات میشوند، امریکایی ها هم همان حس را داشته باشند من درواقع می خواستم میان دو جامعه دو فرهنگ آشتی بوجود بیاورم.اصلا بدنبال شعارونصیحت وهشدار نبودم. باور کنید این سخت ترین فیلمی بود که در طی سه دهه گذشته من ساخته ام.
درهمان روزها با مهسا ذکایی برخوردم، او یک معلم و کارگردان رقص هم هست، در همان دیدار در مورد رقص های مختلف از او الهام گرفتم، شما وقتی می خواهید بروی احساس و اندیشه و روی نکات انسانی تماشاگران دست بگذارید، باید همه جوانب را در نظر بگیرید وباید جامعه را بشناسید، باید با فرهنگ ها و سنت ها آشنا باشید و من در طی 40 سال تحصیل وزندگی در امریکا، این فرهنگ را خوب شناختم و با توجه به تحصیل و تولد و رشد در ایران نیز آن فرهنگ وسنت واخلاق را عمیقا می شناسم.
بازیگران فیلم را چگونه انتخاب کردید، خصوصا رقصندگان حرفه ای را، یا همان خانمی که نقش اول را بازی میکند؟
– من برای این گزینش هم وقت بسیار گذاشتم، ابتدا رقصندگان فیلم را از جمع شوی معروف So You Think You Can Dance پیدا کردم، بعد بدنبال هنرپیشه زنی رفتم که بتواند برقصد وبازی کند، چون نمی خواستم صحنه ها ساختگی باشد یا از «بادی دبل» بهره بگیرم ایرانیان زیادی برای ادیشن آمدند، که از میان آنها برای نقش های دیگر،چند نفر را انتخاب کردم ولی برای نقش دختر اول فیلم یک دختر امریکایی بنام پالمردیویس را برگزیدم، که قبلا در شوهای تلویزیونی بازی کرده بود، در موزیکال براکت حضور داشته و رقصنده خوبی بود، برای اینکه ظاهرش را ایرانی بسازم، رنگ موهایش را تیره کردیم صورت و بدنش را برنزه کردیم و بعد هم از او خواستم حداقل یک ماه با یک دختر ایرانی دوست باشد، زندگی کند تا به سنت ها، اخلاق و زبان فارسی تا حدی آشنا شود دلم می خواست به شنیدن کلمات فارسی عادت کند.
دیگر بازیگران فیلم:
پالمر دیویس در نقش سیما دختر رقصنده ایرانی،امیرکورنگی (فرید)، ناهید اعظمی (رویا)، جان اسدی (شهرام) دیوید ایمانی (بیژن) انا بیات (پری)
شما چه انتظاری از ایرانیان دارید؟
– انتظار من این است که ایرانیان عزیز به دیدن فیلم از 14جون به سینمای:
The Laemmle’s Town Center Encino بیایند و ببینند که قصه فیلم درباره یک خانواده ایرانی، چه احساس خوب،چه غرور و سرافرازی خاصی به آنها می بخشد فرزندان خود را بیاورند، چون فیلم به زبان انگلیسی و همچنین در بعضی صحنه ها فارسی است، دوستان امریکایی خود را دعوت کنند تا بدیدن فیلم بیایند، حمایت از این فیلم، این امکان را بوجود می آورد که بتوانیم فیلم های دیگری درباره چهره زیبای ایرانیان بسازیم.