1379-2

1379-3

درود بر موسیقیدان پرآوازه ای که گنجینه ی موسیقی ایران را غنی تر ساخت
بیش از نیم قرن است عطاءالله خرّم رامی شناسم. نوازنده ویولن است وآهنگساز. کلاسی داشت در شاهرضا چهارراه پهلوی مملو از هنرجو زیرا او در آن روزگاران که کلاس موسیقی کم بود وداوطلب فراگیری موسیقی اندک شهرت وآوازه ی او جوان ها را به  کلاس او می کشاند. خلاق بود و پرکار. ترانه هایی راکه برای ویگن ساخته است به خواننده اعتبار و منزلت داد تا آنجا که وقتی در تهران پارس شب ها با ارکستری به رهبری خرّم آوازهای او را میخواند جمعیت علاقمند را از تهران به  تهران پارس می کشاند. که به نظر من ترانه های خرّم در سالهای نخست خوانندگی ویگن او را به محبوبیتی فوق العاده رساند.
از ویژگی های خرّم شناخت حنجره و بافت صدای خواننده بود زیرا کم نبودند خواننده هایی که با این توانمندی خرمّ آوازه و منزلت یافتند او در کشف استعدادها توانایی خاص داشت وراه رادیو را به روی جوانهای با استعداد باز و هموار کرد.
انقلاب اسلامی او را همراه هزارها ایرانی دیگر به لوس آنجلس کشاند و دراینجا نیز کم نبودند خواننده های تازه از راه رسیده ای که با آهنگهای خرّم اعتباری یافتند. دریغ و درد که این استاد پیش کسوت موسیقی را از یاد برده ایم و مجلس گرامیداشتی برای او تدارک نمی بینیم که نسل جوان را با کارنامه ی درخشان آثار او آشنا سازیم آشنایی با موسیقدانی که  گنجینه ی موسیقی ایرانی را بارورتر و غنی ترساخته است دریغ و درد!

فرهنگ فرهی

1379-4

استاد عطاءالله خرّم را سه نسل و شاید 4 نسل می شناسند، هنرمندی که با 70 سال سابقه فعالیت هنری، با 70 اثر ماندگار و دهها و دهها اثر زیبا و همه پسند و محبوب، هنرمند ارزشمندی با 70 سال تعلیم و تدریس موسیقی و بقولی هزاران شاگرد هنرمند، که اینروزها در ارکسترهای معروف می نوازند و خلاقیت می آفرینند.
استاد عطاءاله خرّم، در آخرین سالهای دهه هشتاد زندگی خود، هنوز با وجود بیماری و با وجود حوادث گوناگون و غیرمنتظره، خلق می کند، هنوز می سازد و می نویسد وهنوز می خواهد استعدادهای جوان و نوجوان را تعلیم میدهد.
استاد عطاءالله خرّم را خیلی ها با جاودانه هایی چون: بارون بارونه، فنجون طلا، اسب سُم طلا ، رقیب، شکوفه ها، خواب ناز، وعده شکن ، بی ستاره ، یادگاری، چوپان، همیشه بیاد توام، گل پرپر، می شناسند.
محبوب ترین وبرجسته ترین خوانندگان موزیک مدرن ایران، مدیون آثار ماندنی این هنرمند خستگی ناپذیر هستند، بجرات با داشتن چند اثر او در کارنامه خود، به سوپراستارهای موزیک تبدیل شده اند.
حدود یکسال پیش وقتی خواننده محبوب بین المللی، ریتا هنرمند ایرانی الاصل اسرائیلی، روی صحنه یوسی ال ای می خواند، از استاد خرّم گفت و آثارش را خواند و به دیدارش رفت، و او را ستود. چرا که آثار استاد خرّم آثاری بین المللی است.
در این روزهای بازنشستگی، همه قدر اورا می دانیم، برای پایداری اش، برای سلامتی اش دعا می کنیم و اینکه این چهره ماندنی همچنان بسازد و خلق کند.

 مهدی ذکائی

1379-5

به راستی که شنیدن آهنگ های قدیمی حال و هوای دیگری دارد. انسان را به ناگهان به اقیانوسی پرتاب می کند که مملو از لذت پاک است. یکی دو روز پیش که یکی از آهنگ های عطاءالله خرّم را از رادیو شنیدم، به چنین حالتی دست یافتم. حالتی که با آن خودم را در اقیانوس رویای جوانی غوطه ور دیدم.
ترانه ای با صدای ویگن بنام رقیب از رادیو پخش می شد که از ساخته های عطاءالله خرّم است. عطاءالله خرّم آهنگهای زیادی ساخته که اکثر آنها توسط ویگن، دلکش و منوچهر خوانده شده است. محمدرضا شجریان نیز یک آهنگ به نام «مگه نه» راکه از ساخته های خوب عطاءالله خرّم است اجرا کرده که شنیدنی است.
وقتی باران می آید همه به یاد آهنگ بارون بارونه می افتند که از ساخته های خرّم است و ویگن آنرا اجرا کرده است. در عروسی ها، زوج های جوان و همراهان آنها با آهنگ معروف عطاءالله خرّم «شاه دوماد» جشن خود را برپامی دارند.
عطاءالله خرّم از جمله نوازندگان ویلن است که ساز خود را به شیرینی می نوازد و آهنگهای خود را با همین ساز خلق کرده است.او از جوانی به موسیقی علاقه داشت و با راهنمایی دائی خود نزد روبیک گریگوریان و استاد ابوالحسن صبا رفت و موسیقی و نوازندگی ویلن را از آنها آموخت.
او هنوزهم به موسیقی ایران و آینده آن درغربت فکر می کند و امروز که تلفنی با او صحبت می کردم معلوم بود که همچنان دلش برای موسیقی ایرانی می تپد و تنها آرزوی او این است که جوانان ایرانی راه او  وراه دیگر استادان راستین موسیقی کشورمان را دنبال کنند.
برای عطاءالله خرّم آهنگساز فراموش نشدنی ایران آرزوی سلامتی و موفقیت و عمر دراز دارم.

محمد سعید حبشی