هفته آینده گفتگویی داریم با پطروس پالیان عکاس و فیلمبردار با سابقه که 7 سال همراه با شاه ایران شاهد حوادث تکرارنشدنی در داخل وخارج از ایران بوده و لحظات حساس آنها را با دوربین خود جاودانه کرده است.
پطروس پالیان در سال 1310 در یک خانواده ایرانی ارمنی زبان به دنیا آمده و رشته سینما و فیلم را در دانشگاه سیراکیوز امریکا گذرانده و در اوج جوانی بعنوان فیلمبردار ویژه شاه و خانواده سلطنتی برگزیده شد و 7 سال تمام در کنارشان به دل رویدادهای تاریخی سفر کرده است.
پالیان با فیلمبرداری شقایق سوزان، برنده خرس نقره ای فستیوال فیلم برلین در سال 1961 و با فیلم : طلوع جدی برنده بهترین فیلم کارگردانان جوان از فستیوال کن در سال 1964 و بعنوان فیلمبردار «خون سیاوش» برنده جایزه سوم فستیوال فیلم لورکارنو سویس در سال 1971 شده است. و فیلمبردار فیلم: یک اصفهانی در نیویورک برنده جایزه بهترین فیلمبرداری در جشنواره فیلم سپاس سال 1972 شده است.
با پطروس به سفری میرویم که در پشت پرده آن حوادثی می گذرد، که تا امروز کمتر کسی درباره اش سخن گفته.
پالیان می نویسد: خاطرات من، انبوهی از به یادمانده های دیدارها با آیزنهاور، شارل دوگل، ملکه الیزابت، دیدار با رهبران اتحاد شوروی و آن سوی دیوار آهنین، خاطرات من تصویرگر زندگی شاهنشاه در کنار ملکه ثریا و شهبانو فرح است. لحظه ایی که از چشم صادق دوربین وخاطره های من، بدور نمانده است.
خاطرات من برای آنهایی است که تاریخ را در میان داستان و رویدادهای واقعی جستجو می کنند و من شما را به پشت صحنه وپرده زندگی شان و خانواده اش می برم.
