در يك مجلس مهماني بحث برسر اين بود كه بشر امروز زير سنگيني چرخهاي تكنولوژي و دنياي ماشيني امروز له شده است. هما پرتوي نظري متفاوت داشت، كه جمعي با او همراه و هم فكر نبودند! خواستيم آنرا با شما در ميان بگذاريم…
هما پرتوي معتقد است بشر دنياي ديروز درك محدودتري نسبت به انسانيت داشت و عليرغم اينكه چرخهاي تكنولوژي ما را در هم پيچيده است ، ولي از نظر وسعت انديشه و تفاهم ما در دنياي بهتر و گسترده تري زندگي مي‌كنيم و مسير فكري بشر به سمت تعالي و تكامل در حركت است… عليرغم اينكه ما هنوز در قرن بيست و يكم گرفتار جنگ واسارت و شكنجه و ظلم و خشونت و فقر و فحشا وگرسنگي و بي عدالتي و نابرابري هستيم، ولي لااقل بشر امروز اينها را مُهر ننگي به پيشاني متمدن خودش به حساب مي‌آورد و كوشش براي بهسازي آن دارد، كه اين كوشش ها در دنياي ديروز چندان مفهومي‌نداشت.
به گمان من، حتي معني كلمه «زيبايي» در دنياي امروز بكلي متفاوت شده است . زيبايي، امروز، از حلقه قصرهاي هوش رباي شاهزادگان با دستگيره هاي طلايي و فرش هاي پرنيان و پوشش هاي زربفت بيرون آمده و در دل سادگي، نيك انديشي و تعقل جا گرفته است. همين جابجايي معناي يك كلمه «زيبايي» نمايانگر تفاوت جهان ديروز و امروز است…..
شايد اضافه شود: جنايت هست ولي بگونه اي ديگر از آن صحبت مي‌شود. جنگ هست ولي جنگ ديگر فضيلت نيست. افتخار و كشورگشائي نيست.
